نقد و بررسی بازی واچ داگز ۲
یک بازی ویدئویی تیراندازی سوم شخص در سبک اکشن ماجراجویی، جهان باز است که توسط یوبیسافت مونترآل توسعه یافته است بازی برای کسانی عاشق در زمینۀ هک کردن هستند می تواند جذاب باشد به سبکه ایدۀ جوانان امروزی که با لباس های عجیب و غریب و مکان های مخفی تا حد امکان طراحی شده،بازی واقعا یک شهر زیبا و پویا را به گیمر نشان می دهد،به بررسی بازی واچ داگز ۲ (Watch Dogs) می پردازیم.
داستان
شخصیت اصلی مارکس هالُوی نام دارد، جوانی سیاه پوست که عضو گروهی از هکرها به نام دد سک می باشد. او و دوستاناش با نفوذ به سیستم ctOS کماکان می خواهند از راز های آن از افراد پشت آن باخبر میشوند و کم کم رقابت با این سیستم برای از بین بردن آن آغاز میشود. البته به مانند ورژن نخست، مارکس هالوی هم دلایلی شخصی برای تنفر از ctOS و سازندگان آن دارد.
البته، گاهی اوقات انسانهای بیگناه هم به اشتباه مظنون می شوند و این اتفاق برای مارکس هم افتاده، او در سیستم ctOS به اشتباه فردی مجرم نام گرفته و در لیست افراد تحت تعقیب قرار میگیرد. این دلیل اصلی تنفر مارکس از این سیستم است. همین مسئله هم باعث میشود تا او سعی داشته باشد به کمک دوستاناش در گروه ددسِک در این سیستم فوق امنیتی رخنه کند و نوعی بازی را با سازندگان ctOS به راه بیندازد.
هدف
مارکوس و همکارهای آن در نظر دارند که با جمع آوری طرفدار، شهر سان فرانسیسکو را از سلطه شرکت بلوم خارج کنند، شرکتی که با یه شبکه یک پارچه، همه دیوایس های الکترونیکی و سیستم های دولتی سان فرانسیسکو را به هم متصل کرده و از این شالوده برای مقاصد شوم بهره می برد
دیوایس: کواد کوپتری که به وسیله آن می توان یک منطقه را کاملا تحت نظر گرفت و مسیر حرکت نگهبان ها را شناسایی کرد تا بتوان با شناخت بیشتری به درون مقر دشمنان نفوذ کرد. این دیوایس باز هم به بازیکن در مخفی کاری کمک می کند.
مارکوس ابتدا مهارتهای خود را به عنوان یک هکر حرفه ای اثبات میکند تا بلیت ورود به گروه DedSec را به دست آورده. این گروه زیرزمینی در سراسر شهر از کارهای کرده و نکرده به گوش مردم رسیده و دنبالکنندههای آنان با پوسترها و گرافیتیها حمایت خود را نشان میدهند. سران اصلی این گروه پنج نفر هستند که هر کدام وظیفهی مشخصی دارند و مارکوس هم به عنوان سرباز پیاده شخصاً سراغ شرکتها و مدیران رده بالا میرود.
نوجوانان امروزی از هکرها انتظار دارند. لباسهای عجیب و غریب، خالکوبی، حرفهای گیکی و ارجاعات به فیلمهای علمی تخیلی و شاید واضحتر از همه اتاقی زیرزمینی که پر از لوگوهای دد سک و ابزار و وسایل گوناگون باشد.
کنترل
مارکس یک هکر و بدون شک به تجهیزات مختلفی دسترسی دارد. یکی از این تجهیزات یک هواپیمای کوچک کنترلی است که البته بسیار هم در جریان بازی کارآمد است و میتواند به شما کمکهای زیادی بکند. به کمک این هواپیمای کوچک، خصوصاً اگر ترجیح بدهید مخفیانه مراحل را پیش ببرید، میتوانید از جزئیات هر مکانی که میخواهید به آن نفوذ کنید باخبر شوید و مهمتر از آن، محل حضور دشمنان را پیدا کنید.
در کنار بخش مخفی کاری، پس از مدتی تمامی شیوههای از پای در آوردن دشمنان در این دو زمینه به وسیله باطوم برای گیمران تکراری جلوه میکرد. قابلیتهای مربوط به هک هم یکی از بخشهای جذاب بازی بود ولی آن قدر این مکانیزمها تا انتهای بازی مورد استفاده قرار میگرفتند که پس از مدتی، کاملاً تکراری و کهنه خواهد شد.
شخصیت ها
بر خلاف سلاح ها، ظاهر شخصیت اصلی یعنی مارکوس را می توان به شکل های گوناگون و متنوع شخصی سازی کرد. انتخاب های بی شماری هم برای تحقق این امر در دسترس است و بازیکنان با هر سلیقه ای می توانند به هر شکلی که دوست دارند، ظاهر شخصیت خودشان را تغییر دهند.
رنچ
رنچ به معنی آچار نزدیک ترین دوست مارکوس در بازی می باشد. رنچ مهندس اصلی گروه و حلال مشکلات پی در پی است که در مسیرتان مشکل پیش می آید،رنچ همچنین مسئول به هم ریختن می باشد.رنچ عاشق دردسر است و همیشه به دنبال یک جنگ یا دعوای توپ می باشد. یکی از ویژگی های جالب این شخصیت نقاب اوست که آن طور که دیده ایم جای چشم های او تغییر می کند و شکل های مختلفی«مثل X ، # ،~ ، O » را می گیرد. و در عین حال از پشت این نقاب عجیب به خوبی همه چیز را می بیند .
سیتارا
سیتارا یاغی و در عین حال جدی است. او مسئول گرافیتی ها و کار های هنری گروه است. او به دنبال تغییر اوضاع از طریق هنر و رساندن پیام خود از این راه است. او به دنبال این است که به صورت روانی روی مردم تاثیر بگذارد. در یکی از تریلر ها مارکوس قبل از وارد شدن به محل مورد نظر برای مأموریت از سیتارا می خواهد که یک آهنگ جدید برای او بفرستد.
دیدگاه سایت های معتبردنیا به بازی واچ داگز ۲:
گیم روولوش
۹۰ از ۱۰۰
سن فرانسیسکو جهانی است که دوست دارم ساعتها در آن حضور داشته باشم و شخصیت اصلی بازی هم کاراکتری است که از کنترل کردنش لذت میبرم.
دیستراکتوید
۸۵ از ۱۰۰
به شخصه انتظار داشتم که واچ داگز ۲ دنبالهای باشد که فقط تعداد موارد موجود در نسخه قبلی را افزایش داده است و مثلا شاهد ماشینها و سلاحهای بیشتری بوده و با دنیای بزرگی طرف هستیم. ولی این دنباله پارا فراتر از این موارد گذاشته و بیشتر مبتنی بر دادن آزادی عمل به گیمر است و میتوان با هر روشی که خواست، در جهان بازی سرگرم ماجراجویی شد و ماموریتها را پشت سر گذاشت.
پولیگان
۸۰ از ۱۰۰
بازی سیستم هک را که در نسخه اول معرفی شده بود، گسترش داده و در این بخش عملکرد بهتری دارد. همچنین داستان این اثر هم با اینکه نتوانسته تعادل خوبی بین جدی بودن و نبودن ایجاد کند، ولی قابل قبول است. ولی اگر سازندگان کمی بیشتر روی داستان بازی کار کرده و آن را درگیرکنندهتر میکردند، قطعا با بازی بهتری هم طرف بودیم.
گیم اینفورمر
۷۸ از ۱۰۰
بازی در زمینه داستانی ضعیف ظاهر شده و نمیتواند درگیرکننده باشد. با اینکه شخصیتهای بازی خیلی جذاب و دوستداشتنی نیستند، ولی اینکه یوبیسافت سعی نکرده بازی را به یک اثر خیلی جدی تبدیل کند، جالب است. همچنین از حیث مکانیزمهای گیمپلی مثل هک کردن یا داشتن آزادی عمل برای تمام کردن مراحل، با یک بازی سرگرمکننده روبرو هستیم.
آیجیان
۶۵ از ۱۰۰
خیلی دوست دارم این بازی را به گیمرها پیشنهاد کنم، ولی واقعیت این است که در حال حاضر، ساخته یوبیسافت خیلی ارزش خرید ندارد. مگر اینکه هیچ علاقهای به بخش چندنفره یک بازی نداشته باشید. به همین دلیل نمره فعلی من به بازی ۶۵ است، ولی امیدوارم در نقد نهایی و زمانی که بخش چندنفره به آن اضافه شد، نمره بهتری به بازی بدهم.
امیدوارم از خواندن مقاله بررسی بازی واچ داگز ۲ لذت برده باشید.