بازی ویدئویی در سبک مبارزه‌ای است که توسط باندای نامکو انترتینمنت و در سال ۲۰۱۹ و در پلت‌فرم‌های مایکروسافت ویندوز، پلی‌استیشن ۴، و اکس‌باکس وان منتشر شده و نکته جالب توجه این بازی تمامی شخصیت های مجموعه های مانگا در این بازی می باشد.
داستان
شما یک انسان معمولی هستید که زمانی که دنیای Naruto، One Piece و Dragon Ball با دنیای ما ترکیب و به صورت ناخواسته درگیر جنگی بزرگی می‌شوید. پس از یادگرفتن مهارت‌ها و تکنیک‌های لازم، شما به جمع قهرمان‌های سری می‌پیوندید و تلاش می‌کنید مشکل به وجود آمده را رفع کنید که طبیتا برای رسیدن به این هدف، باید با دشمنان مختلفی مبارزه کنید.
با این وجود، هر زمان که از نجات دنیا خسته شدید، می‌توانید به سراغ بخش چندنفره‌ی بازی بروید. بخش رقابتی این بازی به هر دو صورت آنلاین و آفلاین قابل تجربه است. با این حال، هدف اصلی شما در بخش رقابتی، شکست همه‌ی رقبا و کسب والاترین مقام ممکن در دنیا است که این هدف تنها در حالت آنلاین قابل دست‌یابی خواهد بود.
گیم‌اسپات: ۷۰ از ۱۰۰
اثر مناسبی برای گرامیداشت میراث مجله شونن جامپ است که ویژگی‌های مثبتی چون منحصر‌به‌فرد بودن شخصیت‌ها و حرکات آن‌ها، مکانیزم‌های مبارزاتی مناسب و بخش شخصی‌سازی خوب دارد اما در عین حال از مشکلاتی چون وجود فیلر‌های زیاد در بخش داستانی رنج میبرد.
آی‌جی‌ان: ۶۳ از ۱۰۰
اگر طرفدار پر و پا قرص انیمه‌ها هستید و دوست دارید اثری را تجربه کنید که به‌تان اجازه می‌دهد با زدن چند کلید افکت‌های مبارزه‌ای رنگارنگی را مشاهده کنید، شاید Jump Force بتواند برای چند ساعت یک سرگرمی سطحی باشد. با این حال پس از این چند ساعت، بازی تکراری و یکنواخت می‌شود. داستان بازی به هیچ وجه پرداخت خوبی ندارد و نتوانسته از جذابیت حضور شخصیت‌های محبوب و معروف در کنار هم استفاده خاصی ببرد. همه این‌ها، وقتی دست به دست هم می‌دهند باعث می‌شوند اثری که قرار بود گرامیداشتی برای ۵۰ سالگی شونن جامپ باشد، به یک ناامیدی کامل تبدیل شود.
گیمزرادار: ۶۰ از ۱۰۰
Jump Force اثری بلندپروازانه است که شاید مشکل اصلی آن، داشتن یک نوع بحران هویتی باشد که باعث می‌شود بازی نتواند آن چه را که می‌خواهد به بازیکن منتقل کند. با این حال طرفداران انیمه‌ها، مخصوصا طرفداران قدیمی که شخصیت‌های کم‌تر شناخته‌شده حاضر در بازی را هم می‌شناسند، احتمالا از بازی کردن این اثر راضی خواهند بود.
دیستراکتوید: ۶۰ از ۱۰۰
با اینکه Jump Force مشکلات مختلفی دارد، اما درست مثل سری Dissidia اثری است که می‌توان هر از گاهی به عنوان یک سرگرمی چند ساعته به سراغش رفت و آن را تجربه کرد.
گیم روولوشن: ۳۰ از ۱۰۰
مبارزات بازی به شدت پوچ هستند و خیلی زود هم تکراری می‌شوند. همچنین مکانیزم‌های تعریف‌شده در بازی، بیش از آنکه سرگرم‌کننده باشند، آزاردهنده و حوصله‌سربر هستند. این موارد باعث می‌شوند تا Jump Force از همان ثانیه آغازین تا پایان، یک ناامیدی تمام‌عیار باشد. مجموعه‌هایی که شخصیت‌های آن‌ها در این بازی وجود دارند، قطعا لیاقت بازی بهتری را داشتند و از آن بدتر، اینکه Jump Force اصلا و ابدا اثر مناسبی برای گرامیداشت پنجاهمین سالگرد غول دنیای مانگا‌ها نیست.
پالی‌گان: فاقد نمره
دنیای مانگاهای شونن، مملو از رنگ، زیبایی و خلاقیت است. بازی Jump Force توانسته شخصیت‌های مختلف این دنیا را در قالب یک بازی ویدیویی گرد هم بیاورد اما مشکل این است که بازی، اصلا و ابدا نتوانسته ویژگی‌های مثبت دیگر این دنیا را هم ارائه کند و به همین دلیل صرفا یک گردهمایی شخصیت‌ها است و نه چیزی بیش‌تر.
