بررسی فیلم Star Wars: The Rise Of Skywalker
فیلم ظهور اسکای واکر دارای پایان حماسی فوق العاده ای برای این سری از سه گانۀ جنگ ستارگان نبود. به کارگردانی جی. جی. آبرامز و نویسندگی آبرامز همراه کریس تریو است. این فیلم سومین و آخرین قسمت از سهگانه دنباله و در کل قسمت نهم از سری اصلی جنگ ستارگان و از لحاظ داستانی پس از وقایع نیرو برمیخیزد و آخرین جدای می باشد.
داستان
از جایی آغاز می شود که کایلو رن به دنبال تشکیل امپراطوری است اما به زودی متوجه می شویم که پالپاتین هنوز زنده است. پالپاتین سعی می کند به کایلو پیشنهاد اغوا کننده ای برای تثبیت امپراطوری خود دهد با این شرط بزرگ که او، ریرا برای همیشه از بین ببرد. از طرف دیگر ری و دوستانش در پی آن هستند تا تهدید کهکشان را برطرف کنند اما…
اسکای واکر
خیزش اسکای واکر به گونهای است که انگار قرار بوده بدون توجه به منطق، هماهنگی و توازن بخشهای مختلف یک اثر فیلمی را بسازند. ماجراجوییهای فرعی اثر حتی خیلی خیلی بدتر و بیشتر از دو فیلم قبلی یعنی « نیرو برمیخیزد » و « آخرین جدای » تاثیر خاصی بر روی پایانبندی فیلم ندارند.
درست مثل « بازگشت جدای »، صحنههای داخل امپراطوری پیچیدهترین و غامضترین لحظات اثر اند اما نبود رابطهی دو نفرهی بسیار عمیق میان ویدر و لوک باعث شده تا شدت و تنش این لحظات فروش کند. و در حالی که عنصر شگفتی در پایان « بازگشت جدای » وجود داشت اما حتی همان را هم در این اثر نداریم و همه چیز بسیار سرراست است. وقتی که همه چیز تمام میشود، نوعی ناامیدی در ما جاری است. همهش همین بود؟
جلوه های ویِژه
فیلم نقاط قوت خاص خود را دارد و مدافعان آن به این نکات چنگ خواهند انداخت. چند حضور افتخاری در اثر وجود دارد که از وجود آنها قطعا خرسند خواهیم بود، مخصوصا یکی از آنها که قرار است اشک شما را در بیاورد. ایستراگهای بصری اثر اگرچه که کم اند اما میتوانند خنده را به لب بیاورند. « آبرامز » به خوبی توانایی بالای خود در درک نوستالژی که با فیلم « نیرو برمیخیزد » نشان داده بود را در این اثر هم به تصویر کشیده است.
جلوههای ویژهی بصری فیلم دست اول اند حتی اگر باور داشته باشیم که تدوین آنها میتوانسته کیفیت بالاتری داشته باشد. اگرچه که بلاشک قطعا با بهترین اثر « جان ویلیامز » طرف نیستیم اما باز هم طرفداران سری راضی خواهند بود.همانطور که در آثار قبلی هم شاهد این نکته بودیم، « دیزی ریدلی » در این سری در نقش « ری » میدرخشد.
کیفیت بالای جلوه های ویژه قطعاً تماشاگران را راضی خواهد کرد. آبرامز مانند همیشه نبردهای حماسی را به خویب رهبری کرده و به سختی می توان از تماشای اکشن در « جنگ ستارگان: خیزش اسکای واکر » لذت نبرد. اما نکته حائز اهمیت اینکه که جلوه های ویژه فیلم علی رغم کیفیت بالا، به نوعی دچار افراط نیز شده اند به طوریکه در نبرد نهایی حضور بیش از اندازه جلوه های ویژه باعث می شود تمرکز مخاطب از دست برود.
آیزاک
در حالی که Poe John Boyega’s Finnish و Oscar Isaac’s به عنوان قهرمانان اکشن فیلم عمل می کنند (به ویژه پو ، بیشترین زمان نمایش خود را به دست می آورد و اسحاق بهترین لحظه های خود را برای درخشش هنوز در این سه گانه) ، این جفت در اصل همان ایده ها را در هر صحنه تکرار می کنند.
، فقط در مکانهای مختلف این تقصیر بازیگران نیست ، بلکه داستانی که باعث می شود ری ، فین و پو به عنوان یک سه گانه نزدیک به موازات لوک ، هان و لیا مستقر شوند ، وقتی واقعیت این است که شخصیت ها زمان بیشتری را قبل از این جدا کرده اند از کنار هم بنابراین ، بخش اعظم پیشرفت روابط آنها بین پایان The Last Jedi و آغاز این فیلم خارج از صفحه اتفاق افتاده است ، بنابراین سهام بین آنها به خصوص چندان خوب نیست.
سرانجام ، در حالی که گمانه زنی های زیادی در مورد چگونگی برخورد با Rise of Skywalker درمورد Leia با توجه به مرگ فیشر در سال ۲۰۱۶ وجود داشت ، فیلم موفق می شود از وضعیت بد بهترین استفاده را ببرد.
Saga
فیلم Rise of Skywalker ، فیلمی که برای رسیدن به بیننده در چندین سطح تلاش کرد و در عین حال تلاش کرد تا عناصر داستانی ۴۲ ساله را نیز ارزشمند کند – احتمالاً برای هر یک از این فیلم ها نیز خیلی سخت است. به همان اندازه که عشق ، علاقه و دلتنگی در این فیلم مشهود است ، این فیلم نیز به طرز کاملاً آشکاری از مکانی ساخته شده از ترس ناامید کردن مخاطب ساخته شده است ، و آن اضطراب باعث می شود بسیاری از انتخاب های جالب کنجکاوی داستان و اعدام ناخوشایند باشد.
لحظات مهیج دلپذیر فیلم ، چشمگیر فنی و عملکرد بی امان به احتمال زیاد برای آن طرفدارانی که فقط میخواهند ویزور را روی کلاههای سپر انفجار خود نگه دارند ، کافی خواهد بود و اجازه می دهد نیرو از طریق آنها جریان یابد. اما برای کسانی که به این کهکشان داستانی کاملاً تفصیلی نیاز به قوام و منطق داستان دارند ، احتمالاً طعنه تلخی وجود دارد که بپذیرند که این حماسه طولانی مدت نمی تواند کاملاً فرود بیاید. اما حتی در تقسیم کننده ترین و ناقص ترین آن ، حق رای دادن به جنگ ستارگان برای پذیرایی و تجلیل بسیار ارائه کرده است. این فینال برای Skywalker Saga ، اگر هیچ چیز دیگری باشد ، ادای احترام به آن میراث است.
بازیگران
دیزی ریدلی در نقش ری، آدام درایور در نقش بن سولو/کایلو رن، جان بویگا در نقش فین، اسکار آیزاک در نقش پو دامرون، کری فیشر در نقش شاهزاده لیا اورگانا، مارک همیل در نقش لوک اسکای واکر، آنتونی دنیلز در نقش C-3PO و ریچارد ای. گرنت در نقش ژنرال وفادار پراید و چند تن دیگر حضور داشته و به ایفای نقش پرداختهاند.
دید سایت های معتبر به فیلم
جوردن هافمن | گاردین
۱۰۰ از ۱۰۰
تکههای مختلف این فیلم، درست مانند قطعههای پازل درکنار یکدیگر قرار میگیرند. در این اثر یک سری بخشهایی وجود دارند که نهایی هستند و بهنظر بینظیر و اجتناب ناپذیر میآیند. این بخشها به این منظور طراحی شدند که تمام مخاطبان و طرفداران از آنها لذت ببرند؛ البته تا زمانیکه خیلی با منطق و عقل روی آنها تمرکز نکنید.
جیمی گراهام | توتال فیلم
۸۰ از ۱۰۰
فیلم بهشدت تلاش میکند که جای مناسب خود را پیدا کند. همین تلاش بسیار زیاد هم باعث میشد تا لحظه به لحظه به منفجر و نابود شدن نزدیک شود. اما سرانجام در یک موقعیت غیرممکن برمیخیزد و کنترل را در دست میگیرد.
جیم وجوودا | آی جی ان
۷۰ از ۱۰۰
درست به همان اندازه که عشق، علاقه و نوستالژی به وضوح در این فیلم وجود دارد، به جرئت میتوان گفت که این اثر بهگونهای ساخته شده که ترس از ناامید کردن مخاطبان بهشدت در آن دیده میشود. همین اضطراب و استرس هم باعث شده تا بسیاری از انتخابهای خلاقانه در این داستان، از بین بروند یا بهصورت بدی اجرا شوند.
مایک لاسل | سان فرانسیسکو کرونیکل
۵۰ از ۱۰۰
فیلم Star Wars: The Rise of Skywalker مهمترین چیز را انجام داد؛ تنها کاری که واقعا باید آن را انجام میداد. آن کار هم این بود که به خوبی تمام شود.
مایک رایان | آپروکس
۵۰ از ۱۰۰
زمانهایی هم وجود داشت که تماشای فیلم قیام اسکای واکر، مثل قرار دادن نوشتههای اعضای خشمگین ردیت درکنار یکدیگر و خواندن آنها بود. انگار هر چیزی را که ممکن بود یکی از طرفداران دوست داشته باشد ببیند، در این فیلم ریخته بودند. واقعا گیج کننده بود.
دارن فرانیچ | اینترتینمنت ویکلی
۵۰ از ۱۰۰
ما یک مجموعه جدید میخواهیم که هرجومرج خیلی زیادی این نسخه را از بین ببرد و ما را به حال و هوایی بازگرداند که یک زمانی در این دنیا بود. قیام اسکای واکر یک پایان، یک دنباله، یک بازسازی یا یک ریمیکس نیست. این فیلم یک زامبی است.
دیوید ادلستاین | ولچر
۴۰ از ۱۰۰
فیلم قیام اسکایواکر تحت کارگردانی و نظارت جی.جی. آبرامز اهداف خود را مشخص میکند و بهسرعت به سمت آنها خیز برمیدارد؛ این فیلم آنقدر سریع پیش میرود که هیچ احساسی درون آن عمیق و زیاد نمیشود.
آلیسا ویلکینسون | ووکس
۳۰ از ۱۰۰
فیلم قیام اسکایواکر جایی در میان یک پایان شلوغ که میخواهد به هر طریقی دل طرفداران را به دست بیاورد و خسته کنندگی بسیار زیاد، سقوط میکند. اگر فیلم نیرو برمیخیزد چرخه جدیدی را در این مجموعه به وجود آورد و از طرف دیگر هم فیلم آخرین جدای این مسیر جدید را به سمت همان الگوها و راههای آشنا برد، به جرئت میتوان گفت که فیلم قیام اسکایواکر هیچ ربطی به دو قسمت قبلی نداشت؛ این فیلم مدام در مسیر دیگری در حال چرخیدن و فریاد زدن بود.