بررسی فیلم Doctor Sleep

 فیلم آمریکایی در ژانر فانتزی تاریک ترسناک به نویسندگی و کارگردانی مایک فلناگان است که در سال ۲۰۱۹ اکران شد و مورد استقبال بینندگان قرار گرفت و فیلمی جذاب و هیجان انگیز برای دیدن می باشد،به بررسی فیلم با ما همراه باشید.

این در فیلم The Shining بود که توسط کینگ در سال ۱۹۷۷ منتشر شد و توسط فیلمی از استنلی کوبریک در فیلمی منتشر شد که در سال ۱۹۸۰ منتشر شد. فیلم جدید ، بسته به نوع نگاه شما به آن ، دنباله ، بروزرسانی ، تصحیح یا فاجعه است. کینگ هرگز هوادار گوتیک سرد و دقیق کوبریک نبود ، اما با این وجود یک فرقه محکم در زیر جمع شده است.

فلاناگان ، در حالی که بیشتر به ایده های رمان نویس در مورد شر ، بی گناهی و اعتیاد می پردازد ، به برخی از امضاهای بصری کوبریک احترام می گذارد ، به خصوص در فلاش بک هایی که دن بزرگ شده را (همانطور که اکنون او خوانده می شود) دوباره به چشم انداز احترام می گذارد. او با یادآوری جک نیکلسون و مادری (الکس اسو) با چشمان بشقاب شلی دووال ، پدر (هانری توماس) را به یاد می آورد.

داستان

دن تورنس با اینکه دیگر در سنین بزرگسالی می باشد اما هنوز هم به خاطر اتفاقات و ماجراهایی که در هتل اوورلوک تجربه کرده، با مشکلات روحی و روانی همکاری می‌کند. او دیگر به هر کاری می‌ کند تا ذره‌ای صلح و آرامش پیدا کند. اما زمانی که او با آبرا روبه رو می‌ شود، همان یک ذره آرامشی را هم که داشت، از دست می‌دهد. آبرا یک نوجوان شجاع که هدیه قدرتمند و ماوراءطبیعی مخصوص به خودش را دارد؛ هدیه‌ای که نامش را درخشش قرار داده است. آبرا به محض دیدن دن متوجه می‌شود که او هم این قدرت را درون خودش دارد و به همین خاطر به دنبال او می‌رود.

آبرا ناامیدانه از دن درخواست کمک می‌کند تا در برابر فرد بی‌رحمی به نام رز کلاه‌دار و همچنین پیروان او یعنی The True Knot، همراهی‌اش کند. به همین ترتیب آنها یک اتحاد عجیب و غریب را تشکیل می‌دهند و در یک نبرد وحشیانه که پایان آن پیروزی یا مرگ است، با رز درگیر می‌شوند. بی‌گناهی و همچنین شجاعت آبرا که با قدرت درخشش خودش را پذیرفته، در نهایت دن را مجبور می‌کند که به نوعی از قدرت‌های خود استفاده کند که هیچوقت نکرده بود؛ او در آن واحد مجبور می‌شود که هم با ترس‌های خود روبه‌رو شود و همچنین روح‌هایی را از گذشته، دوباره زنده کند.

گروه کولی‌ها

گروه کولی‌های رز تقریبا بی‌خطر به نظر می‌رسند، حتی شاید بتوان گفت که دوست‌داشتنی هستند. بخش دوست‌داشتنی شخصیت رز را می‌توان این‌گونه توصیف کرد که او با پای پیاده اطراف کمپ را رنگ‌آمیزی می‌کند و زمان زیادی را صرف مدیتیشن کردن در بالای وَن خود می‌کند. اما این ظاهر آرام و متین قلبی از شیطان را در خود جای داده است.

فلانگان خباثت ذاتی او را در ابتدای فیلم به ما نشان می‌دهد؛ در صحنه‌ای که او به یک دختر ۱۵ ساله « تبدیل » می‌شود با بازی امیلی آلین لیند و این اتفاق را با شکنجه‌دادن و کشتن ترسناک یک پسربچه ( جیکوب ترمبلی ) جشن می‌گیرد. بازی ربکا فرگوسن در نقش رز عالی است؛ او نه زشت و ظاهری هیولاگونه دارد. او از اغواگری تا جایی استفاده می‌کند که دیگر به آن نیازی نداشته باشد و سپس ذات واقعیش را به منصه نمایش می‌گذارد.

دکتر اسلیپ

یک ساعت پایانی اثر که شامل سه رویارویی جدا می‌شود، صبر بینندگان را در طول ۹۰ دقیقه ابتدایی جبران می‌کند ( شاید جای آن می‌بود که کارگردان از تدوین‌گر بی‌رحم‌‌تری استفاده می‌کرد). لحن فیلم در مسیری که به سمت نقطه‌ی اوج غیرقابل اجتنابش حرکت می‌کند، بیشتر هیجانی است تا ترسناک. در حقیقت، فیلم « دکتر اسلیپ » اشتراکات زیادی با فیلم‌های سبک « اکشن / ماجراجویی » سنتی دارد. فیلم ترسناک و به صورت مشخص‌تر، چندش‌آور نیست. عناصر فراواقعی اثر در دل ژانر ترسناک قرار می‌گیرند اما تحت هر شرایطی نمی‌توان این اثر را یک فیلم ترسناک سنتی دانست.

آبرا

با شخصیت‌هایی که قدرت‌های ذهنی‌شان را به رخ می‌کشند و اینگونه نبردی بین خیر و باطل شکل می‌گیرد که تقریباً آن را به ژانزی غیر از ترسناک، سوق داده است. بااینکه موضوع کمی روی اعصاب است، اما در انتها تقابلی که ایجاد می‌کند، می‌تواند تاحدی قابل قبول باشد. گروه «ترو نات» به رهبری Rose the Hat کارهای وحشتناکی برای بقای خود انجام می‌دهند، آن‌ها حتی از قتل کودکان هم ابایی ندارند که برای دنی قابل چشم‌پوشی نیست.

دنی هرگز شخصیت شجاعی از خود نشان نمی‌دهد اما وقتی پای یک نوجوان به نام «آبرا» با قدرت‌های عظیم به میان می‌آید، نمی‌تواند دست روی دست بگذارد. حتی اگر این کار به معنای بازگشت به مبداء تمام مشکلات زندگی‌اش باشد، او می‌خواهد یک بار برای همیشه «رستگار» شود. و اما شخصیت «آبرا» یا همان دختری که دنی سعی در محافظت از او دارد، چندان ارتباطی با مخاطب برقرار نمی‌کند.

نظرات منتقدان به فیلم دکتر اسلیپ:

سارا میشل فترز | سیاتل تایمز

۱۰۰ از ۱۰۰

فیلم دکتر اسلیپ یک دستاورد بسیار مهم در نمایش تنش، تعلیق، بخشش و فداکاری محسوب می‌شود؛ چیزی که من حالا حالاها نمی‌توانم آن را فراموش کنم.

تام جورجنسن | آی جی ان

۸۵ از ۱۰۰

فیلم دکتر اسلیپ که یک اثر ترسناک و قدرتمند محسوب می‌شود، زمانی که مسیر منحصربه‌فرد خودش را در پیش می‌گیرد، بهترین عملکرد را دارد؛ به جای اینکه بخش‌هایی از فیلم درخشش را بازسازی کند.

سیمران هانس | آبزرور

۸۰ از ۱۰۰

متریال جدیدی که در این فیلم به کار رفته، حس جدیدی به مخاطب می‌دهد و به طرز فوق‌العاده‌ای هم سرگرم کننده است.

اوون گلیبرمن | ورایتی

۷۰ از ۱۰۰

این دنباله فیلم درخشش، شاید نقص‌هایی داشته باشد و بتوان آن را در پایان به عنوان یک پاورقی بسیار طولانی برای اثر اول ثبت کرد؛ اما قطعا شما را خوشحال می‌کند که توانستید یک بار دیگر در آن خانه جذاب و شوم حضور داشته باشید.

لنا ویلسون | پلی لیست

۴۲ از ۱۰۰

درست همانند فیلم It: Chapter Two، این اثر هم نتیجه یک ترکیب عجیب از چیزهای عادی مختلف است. در این ترکیب مقداری وحشت، مقداری سبک فانتزی و مقداری هم ادای احترام به فیلم شگفت‌انگیز درخشش وجود دارد. این ترکیب به وجود آمده، بیشتر باعث سردرگمی می‌شود تا لذت.

جی. آلن جانسون | سان فرانسیسکو کرونیکل

۲۵ از ۱۰۰

یک دنباله کشنده‌ی روح که نتیجه شکنجه کردن و کشتن کودکان را به نمایش می‌گذارد. چیزی حدود ۴۰ سال از اکران قسمت اول می‌گذرد و این اقتباس از کتاب Doctor Sleep که استیون کینگ آن را در سال ۲۰۱۳ منتشر کرد، بیشتر از آن چیزی که اثر کوبریک را لکه‌دار کند، خودش را شرمنده و خجالت‌زده کرده است.